بررسی عوامل موثر بر ماندگاری ریزکپسول های حاصل از ریزپوشانی لیمونن توسط پروتئین آب پنیر تغلیظ شده

در این تحقیق، تأثیر غلظت ماده دیواره، زمان همگن سازی امولسیون های تازه وخصوصیات امولسیون های بازسازی شده بر ماندگاری ریزکپسول های حاصل از ریزپوشانی، مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور سوسپانسیون های کلوئیدی با غلظت های 10، 15 و 20 درصد پروتئین آب پنیر تغلیظ شده به عنوان ماده ی دیواره و لیمونن به عنوان هسته در آب (امولسیون روغن در آب) تهیه گردید. سپس با کمک هموژنایزر و در زمان های همگن سازی 3 ، 6 و 9 دقیقه، سوسپانسیون های کلوئیدی تبدیل به امولسیون گردیدند. این امولسیون ها با استفاده از فرایند خشک کردن پاششی ریزپوشانی گردیده و ویژگی های آن ها نظیر اندازه ذرات، مورد بررسی قرار گرفت. سپس به منظور بررسی پایداری و ثبات دیواره ها و تعیین سرعت رهایش لیمونن، ریز کپسول های تهیه شده به مدت 6 هفته در دمای اتاق نگه داری شدند. نتایج، نشان داد با افزایش غلظت ماده ی دیواره و زمان هموژنیزاسیون امولسیون های تازه، سرعت رهایش لیمونن کاهش می یابد. همچنین بررسی امولسیون های بازسازی شده نیز نشان داد سرعت رهایش لیمونن با افزایش اندازه ی ذرات امولسیون ها کاهش می یابد.